تبادل لینک هوشمند
مثل تنهایی ِ خودم وحشی
مثل تنهایی خودم بد بخت!
با تو ام قاب عکس نارنجی
با تو ام زر قبای پاییزی
در نگاه ت حضور مولانا است...
پا رکاب دو شمس تبریزی!
توی چشمت چه قدر آدم ها
داس ها را به باغ من زده اند!...
سیب بکری برای خوردن نیست
تا ته باغ را دهن زده اند
عده ای هم که مثل من بودند
ساکنان مریض خانه شدند
حال من را اگر نمی دانی
عقربی را دچار آتش کن
این چنین ست مرد دی ماهی !
من هدایت شدم .. خدا شاهد !
بار کج هم به منزلش گاهی ….
من مریضم که صورتم سرخ ست
شاعری که چقدر تب دارم
اندکی دوست رو به رو با من
یک جهان دشنه از عقب دارم
در سرم درد های مرموزی ست
مغزم از شعر مرده پر شده است
خط و خوط نوار مغزی گفت
شاعر این شعر هم تومور شده است...
من سه تا نطفه در سرم دارم
جان من را سه شعر می گیرد ؟
خط و خوط نوار مغزی گفت:
فیل هم با سه غده می میرد !
بیت هایی که آفریدم شان
در پی روز قتل عام من اند
هر مزاری " امید علی" دارد
کل این قبر ها به نام من اند
مرگ مغزیست طعم ابیاتم
مزه ی گنگ و میخوشی دارم
باورم کن که بعد مردن هم
حس خوبی به خود کشی دارم !
کار اهدای عضو هایم را
به همین دوستان اندکم بدهید
چشم و گوشم برای هر کس خواست
مغز من را به کودکم بدهید
در سرم رنج های فر هاد است
یک نفر بعد من جنون باید!
تیشه ام را به دست او بدهید
بعد من کاخ بیستون باید ..
وای از این مرد سرد دی ماهی
وای از این فصل سرد غم خوردن
وای از این قرص های اعصابی
وقت هر وعده بیست تا خوردن
مرد دی ماهیم بفهم احمق!
لحظه ای ناگهان که من باشم
هر چه ضد و نقیض در یک آن
کوچک بی کران که من باشم
مرد دی ماهی ام که قنداقی
وسط سردی کفن بودم
بعد سی پنج سال تازه فهمیدم
جسدی لای پیرهن بودم !
جسد شاعری که افتاده
از نفس، از دوپا، از هر چیز
سال تحویل تان بهار فرووردین ماه
سال من از اواخر دی ماه
سردی ام از نژاد فصلم بود
سرخی ام از تبار برگی که
روز میلادم از درخت افتاد
زیر رگباری از تگرگی که...
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
